Τους τελευταίους δύο μήνες απασχολεί την επικαιρότητα το κλείσιμο του κινηματογράφου «Άτταλος». Ο Άτταλος λειτουργούσε αδιάκοπα από το 1963 και είναι συνυφασμένος με τη ζωή της Νέας Σμύρνης, ενώ πλέον αποτελεί έναν από τους δύο μόνο εναπομείναντες χειμερινούς κινηματογράφους. Το περασμένο καλοκαίρι, μετά τον θάνατο του ιστορικού ιδιοκτήτη της, η επιχείρηση που λειτουργούσε το σινεμά έκλεισε.
Λίγο αργότερα ο χώρος νοικιάστηκε από νέα εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται δύο ακόμη κινηματογράφους στην Αθήνα. Και ενώ τα πράγματα έδειχναν θετικά για την επαναλειτουργία του Άτταλου, ανέκυψαν δυσκολίες κατά την έκδοση νέας άδειας από τον Δήμο, καθώς οι χρήσεις γης στο συγκεκριμένο σημείο (“γενική κατοικία”) δεν προβλέπουν τέτοια δραστηριότητα. Πρόκειται για στενή ερμηνεία, καθώς βασίζεται στο απαρχαιωμένο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του 1988, ενώ με βάση το σύγχρονο ΓΠΣ στις περιοχές γενικής κατοικίας επιτρέπεται εφεξής η λειτουργία πολιτιστικών χώρων. Επιπλέον, ο Δήμος θα έπρεπε να λάβει υπόψη το γεγονός ότι δεν πρόκειται για νέα δραστηριότητα, αλλά για συνέχιση της ιστορικής χρήσης ενός χώρου, ο οποίος μάλιστα έχει οικοδομική άδεια για κινηματογράφο και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αλλιώς.
Τα παραπάνω οδήγησαν από τη μια μεριά σε οπισθοχώρηση της νέας εταιρείας, καθώς παραμένει ακόμη άγνωστο αν εξακολουθεί να διεκδικεί την έκδοση άδειας ή αν επιθυμεί πλέον να αποχωρήσει από την πόλη, και από την άλλη στην προσέγγιση του δήμου και των ιδιοκτητών του ακινήτου για πιθανή αγορά του Άτταλου και μετατροπή του σε δημοτικό χώρου πολιτισμού, κάτι που βέβαια επίσης συγκρούεται με τις τρέχουσες χρήσεις γης.
Η ΣΤΡΟΦΗ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ τοποθετήθηκε αναλυτικά και συγκεκριμένα για το θέμα. Δεν στεκόμαστε στην προσπάθεια του δήμου να αποθαρρύνει τον νέο επιχειρηματία και να διαμορφώσει συνθήκες αγοράς του ακινήτου, αμφιβάλλουμε όμως κατά πόσο αυτή είναι η καλύτερη επιλογή για τις ανάγκες της πόλης. Πιο συγκεκριμένα:
• Η ΣΤΡΟΦΗ υποστήριζε πάντα ότι ο δήμος, παρότι από το 1998, με τον έναν ή τον άλλον επικεφαλής της δημοτικής αρχής, ξοδεύει ετησίως πάνω από 1 εκ. σε ζητήματα πολιτισμού (δηλαδή διαχρονικά περίπου 20 εκ. €), εμφανίζει τρομερή ένδεια μόνιμων υποδομών. Αν εξαιρέσει κανείς τον Γαλαξία, στο άλσος η κατάσταση παραμένει πρόχειρη, τα πολιτιστικά τμήματα στεγάζονται σε μίζερους χώρους και αναζητούν χώρους εκδηλώσεων, ενώ η βιβλιοθήκη και το μουσείο που δημιουργήθηκαν από καραμπόλα, παραμένουν αναξιοποίητα και στην καλύτερη περίπτωση αναζητούν τον βηματισμό τους. Η Νέα Σμύρνη χρειάζεται ένα σύγχρονο Πολιτιστικό Κέντρο, στεγασμένο σε κτίριο πολυμορφικό αλλά και εμβληματικό, δίνοντας το στίγμα μιας πόλης του πολιτισμού, καθώς και να αξιοποιήσει όλες τις δυνατές περιφερειακές υποδομές (π.χ. αίθουσες εκδηλώσεων στα σχολεία).
• Στόχος της πολιτιστικής πολιτικής του δήμου θα πρέπει να είναι η αύξηση των υποδομών πολιτισμού, η διάσωσή τους αν κινδυνεύουν, η επαφή της πόλης με την τέχνη και βέβαια η στήριξη της τοπικής καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά και η προβολή. Γι’ αυτό θεωρούμε πρώτη προτεραιότητα το να λειτουργήσει ο Άτταλος με την ιστορική του χρήση, ως κινηματογράφος, εφόσον φαίνεται να υπάρχει τέτοια δυνατότητα από τον επιχειρηματία. Ο δήμος να συμβάλει ώστε να τηρηθούν οι σύγχρονες προδιαγραφές.
• Ο δήμος πρέπει να προχωρήσει σε ένα συνολικό σχέδιο για τις ανάγκες που θέλει να καλύψει και το πού θα τις στεγάσει. Σε κάθε περίπτωση αμφιβάλλουμε ότι ένας υπόγειος χώρος όπως ο Άτταλος είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή για τον σκοπό αυτό, τόσο λειτουργικά όσο και από πλευράς προβολής.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η ΣΤΡΟΦΗ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ και άλλες δημοτικές παρατάξεις πρότειναν, και έγινε δεκτό από την δημοτική αρχή, να μην αποφασιστεί άμεσα η αγορά του Άτταλου, αλλά να επανέλθει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο μετά τη συγκέντρωση επιπλέον στοιχείων και τις όποιες διαπραγματεύσεις επιθυμεί να κάνει η δημοτική αρχή.
Στο πλαίσιο αυτό προτείνουμε:
• Διευκόλυνση από τον δήμο της λειτουργίας του Άτταλου ως κινηματογράφου (χωροταξικά, πολεοδομικά κ.λπ.), με διασφάλιση των σύγχρονων υποδομών και της ποιότητας λειτουργίας του.
• Αγορά ή ανέγερση ενιαίου πολιτιστικού κέντρου με επαρκείς υποδομές και το κατάλληλο κύρος.
• Στην περίπτωση που ναυαγήσει η υπόθεση του κινηματογράφου με ευθύνη του επιχειρηματία, και όχι του δήμου, διερεύνηση της δυνατότητας αγοράς του Άτταλου μετά από αναλυτική μελέτη για τις χρήσεις που θα έχει και τις απαιτούμενες διαμορφώσεις.